Natt til fredag i forrige veke skjedde da noke kjempe trist, eg og kjæresten min bestemmte oss for at vi trengte ein pause frå kvarandre etter 6år. Dette gjekk grådig hardt innpå meg siden eg fremdeles hadde masse følelser og var kjempe forelska i jenta.
Dei første dagane gjekk ikkje så bra i heiletatt, fekk ikkje sove og klarte ikkje å ete noken ting.
Etter 4 dager har eg da mykje bedre men savnet er fremdeles veldig stort, og eg går og håper på det beste.
Men slik er livet, detta har skjedd med mangen før meg og kommer til å skje med mangen etter meg og ein må berre gjere det beste ut av da.
Det lurase er faktisk å vere ilag med kompiser og kose meg ilag med andre slik at ein ikkje går og tenker på daq som ha skjedd heile tida!
Sjå framover og tenk positivt, detta betyr ikkje verdens undergang. Slik er livet!!
0 kommentarer:
Legg inn en kommentar